STALKING, czyli uporczywe nękanie
Tajemniczo brzmiąca nazwa stalkingu do niedawna była znana jedynie za sprawą zagranicznych mediów. Dzisiaj, coraz częściej, osoby dotknięte tym problemem zgłaszają się na policję. Ofiarami tego przestępstwa padają zarówno mężczyźni, jak i kobiety. To, co charakteryzuje to zjawisko, to eskalacja uporczywych zachowań sprawcy wobec i przede wszystkim wbrew woli osoby pokrzywdzonej.
Przyjęte ostatnio przez pszczyńskich policjantów zgłoszenie, dotyczyło nękania 17-latki z Pszczyny. Młoda kobieta była „zasypywana” SMS-ami od 18- latka, który dodatkowo groził jej, śledził i nękał naruszając jej prywatność i powodując u niej poczucie zagrożenia.
W Kodeksie Karnym, w pierwszym paragrafie artykułu 190a. czytamy ” Kto przez uporczywe nękanie innej osoby lub osoby jej najbliższej wzbudza u niej uzasadnione okolicznościami poczucie zagrożenia lub istotnie narusza jej prywatność podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.
W myśl tego przepisu każdy ma prawo czuć się wolnym od uczucia strachu. Uczucia, które w przypadku stalkingu „zbudowane” jest przez sprawcę w sposób celowy i zamierzony. Stalkerem można więc uznać osobę, która zakłóca poczucie bezpieczeństwa powodując u ofiary nasilające się uczucie lęku i niepokoju. Nierzadko, ma to wpływ na podjęcie przez nią decyzji o zmianie telefonu, adresu, czy miejsca pracy. To, co charakteryzuje staliking to m.in.: długotrwałe, powtarzające się z dużą częstotliwością, nękanie, dręczenie, trapienie, niepokojenie, dokuczanie, niedawanie spokoju, prześladowanie, śledzenie, proponowanie spotkań, a nawet namawianie do aktów seksualnych, nawiedzanie w domu, w pracy i wszędzie tam, gdzie ofiara przebywa w ciągu dnia. Prześladowca w ten sposób wzbudza w pokrzywdzonym poczucie zagrożenia, narusza jego prywatność dotykając sfer najbardziej intymnych i istotnych w jego życiu. Taki sprawca zna jego grafik codziennych zajęć, i ma, bez przerwy, swoją ofiarę „na oku”. Obsesyjnie próbuje „wejść” w jej życie. Nierzadko, przynajmniej na początku, zachowuje się kulturalnie, jest miły,wysyła kwiaty, prezenty, sms-y, maile, i telefonuje. Wszystkie jego działania cechuje jednak przesadna częstotliwość i brak racjonalnych motywów. Taka osoba charakteryzuje się często zaburzoną percepcją świata i miewa zniekształcony obraz otaczającej jej rzeczywistości. Może ona nawet nie zdawać sobie sprawy z tego, że jej zachowanie może wyrządzić komuś psychiczną, a nawet fizyczną, krzywdę. Sprawca stalkingu bywa przekonany o słuszności swoich poczynań. Tłumaczy swoje zachowanie troską o drugą osobę, co przez jego ofiarę odbierane jest jako przemoc i agresja. Patrząc na to zjawisko od strony sprawcy, stalking ma swoje źródło w uzależnieniu emocjonalnym i uczuciowym od osoby.
Aby jednak mówić o przestępstwie wymagany jest jeden warunek. Wszystko to, co robi sprawca musi wzbudzić u osoby pokrzywdzonej uzasadnione okolicznościami poczucie zagrożenia lub istotnie naruszać jej prywatność.